عکاسی از کودک در فضای باز

بهترین عکس‌های بچه‌ها نیز مانند هر کس دیگری در نور طبیعی فضاهای باز اتفاق می‌افتد. نور طبیعی و ملایم به چهره‌ی کودک، شکل طبیعی و شاداب‌تری را می‌دهد و باعث می‌شود که پوست او زیباتر و ظریف‌تر نشان داده شود.

هنگامی که به دنبال نور مناسب برای گرفتن عکس در فضاهای باز هستید، به یاد داشته باشید که نور خورشید در ظهر بسیار خشن و زننده است و سایه‌های ناخوشایندی را در عکس ایجاد خواهد کرد. بهترین زمان روز و ساعات طلایی برای عکاسی پرتره در فضای باز، صبح زود و ساعتی قبل از غروب خورشید است.

همینطور نور طبیعی سایه‌های ناملایم را از عکس دور می‌کند. فلاش زدن اغلب باعث می‌شود که بچه‌ها چشمک بزنند و عکس را خراب کنند. حتی گاها نوزادان و کودکان از این عمل ترسیده و گریه می‌کنند. همچنین فلاش به طور کلی سطح پوست را پهن‌تر نشان داده و سایه‌های لطیفی که به چهره، عمق و رئالیسم می‌دهند را از بین می‌برد.

اگر شما مجبور به عکاسی در اواسط روز هستید، تعدادی روش وجود دارند که به شما برای این کار کمک خواهند کرد. اولا اینکه از نواحی که نور در آنجا به صورت مستقیم می‌تابد، خارج شوید. در عوض، محوطه‌های باز و سایه‌دار را برای عکاسی جستجو کنید. اگر مکان انتخابی شما بیش از حد تاریک باشد، می‌توانید از فلاش یا رفلکتور قابل‌حمل استفاده کنید.

همانطور که می‌دانید عکاسی از کودکان سخت است زیرا آن‌ها توجه زیادی به شما نمی‌کنند و نمی‌توانند به مدت طولانی بنشینند یا اینکه دستورالعمل‌های شما برای ژست موردنظرتان را ریز به ریز انجام دهند. محیط‌های استودیوی پرتره داخلی نیز می‌توانند کودک را بترسانند و عکس‌های نامطلوبی را در پی داشته باشند. بنابراین یک فضای سرگرم‌کننده مثل پارک، ساحل، حیاط یا باغ می‌تواند کار را برای شما راحت‌تر نماید.

بعضی از والدین قبل از جلسه‌ی عکاسی با وعده‌ها یا سخت‌گیری‌هایی از کودکشان‌ می‌خواهند تا بهترین رفتار را در زمان عکاسی داشته باشند. در حالی که در بیشتر موارد، ممکن است که این قضیه به عکاسی از کودک لطمه بزند. بچه‌ها نمی‌توانند لبخندهای مصنوعی را به شما تحویل دهند. در این صورت بهتر است به کودک زمان بیشتری را بدهید تا آرام شده و فقط خودش باشد. سعی کنید محیط‌تان عکاسی‌تان سرگرم کننده باشد تا جلسه‌ی عکاسی برای کودک خسته‌کننده نباشد.

عکاسی پرتره در فضای باز به شما این امکان را می‌دهد تا عکس‌های طبیعی بگیرید. عکس‌هایی مانند دویدن کودک در چمن‌ها، بازی با شن ‌و ماسه در ساحل یا بازی با اسباب‌بازی‌های رنگی و کودکان دیگر جذابیت بیشتری نسبت به عکس‌های استودیویی دارند. همینطور توجه کنید که کودکان در اوایل روز انرژی بیشتری دارند و خستگی انتهای روز معمولا آن‌ها را بهانه‌گیر می‌کند.

برای اینکه بتوانید روی کودک به عنوان سوژه تمرکز کنید، بهتر است که دوربین خود را به حالت اولویت دیافراگم تنظیم کنید. دیافراگم مناسب برای شروع برابر با f5.6 است که باعث می‌شود پس زمینه از فوکوس خارج شده و کل چهره کودک در فوکوس قرار بگیرد. همینطور به طور کلی سرعت ایزو پایین‌تر، بهترین نتایج را ایجاد خواهد کرد. در وضعیت نور کم شما می‌توانید تا IOS 800 نیز بالاتر روید ولی سرعت ایزو بالاتر از این مقدار ممکن است سبب ایجاد نویزهایی در عکس پرتره شما شود.

اگر کودک در حال حرکت باشد، شما نیاز به سرعت شاتر بالاتری خواهید داشت. اگر شما در حالت اولویت دیافراگم عکس بگیرید و سرعت شاتر شما بیش از حد طول بکشد، محبورید که تنظیماتی را اعمال کنید. برای گرفتن عکس شارپ، ممکن است به شاتری با سرعت  1/500^th یا حتی بیشتر نیاز داشته باشید. اگر امکان این کار برای‌تان وجود ندارد، می‌توانید حالت دوربین را به sports تغییر دهید. محدوده‌ی mm70-200 لنز زوم، لنز تمام عیاری برای عکسبرداری از پرتره‌های کودکان است.