بررسی مزایا و معایب لنز های واید انگل 

 لنز های واید انگل پس زمینه را کاهش داده و حالت های عجیبی را در پیش زمینه به وجود می آورند  به همین علت بسیاری از عکاسان معتقد اند کار با این لنز ها دشوار است.

در این مقاله سعی در بررسی مزایا و معایب این نوع لنز داریم:

فضای منفی

یکی از مهمترین نکاتی که در رابطه با لنز های واید انگل باید به آن توجه داشته باشیم , به وجود آمدن فضای منفی بسیار زیاد در درون کادر تصویر است .

در زمان عکاسی از آسمان ؛ زمین ؛ منظره و ... یک لنز واید انگل ناحیه ای بسیار وسیع را در درون کادر تصویر به وجود می آورد که ممکن است بخش زیادی از این فضا ؛ به صورت قابل توجهی خالی باشد .

وجود این فضای خالی در درون تصویر چندان بد نیست اما باید هدفی را برای آن تعریف نمود .

استفاده از فضای منفی برای القای حس تنهایی ؛ انزوا ؛ کوچکی و حالت های احساسی منفی ،

یک ابزار بسیار مفید است و در صورتی که خواهان دستیابی به یک حالت احساسی منفی در درون کادر تصویر می باشید ؛

با یک لنز واید انگل ، فضای منفی را به صورت مناسب در درون کادر تصویر به وجود بیاورید .

اما در سمت مقابل ؛ بسیاری از عکاسان تمایل دارند تا کادر را با سوژه ببندند

و فضای خالی چندانی در قاب تصویر نداشته باشند . در این حالت ؛ لنز های واید انگل چندان قابل استفاده نیستند

و برای پرهیز از به وجود آمدن یک فضای خالی بسیار زیاد ؛ باید به سوژه نزدیک شده و یا روی آن زوم کنید . 

ثبت یک صحنه کامل

یک نکته اساسی در رابطه با لنز های واید انگل آن است که این لنز ها امکان قرار دادن تمام بخش های یک سوژه بزرگ در درون کادر را به وجود می آورند .

این یک مسئله بحث برانگیز است ، زیرا قرار دادن تمام صحنه در درون کادر تصویر ,

به ندرت موجب ایجاد خلاقیت در کادر بندی و تصویر بندی می شود .

بسیاری از عکاسان مبتدی ؛ لنز خود را در واید ترین حالت ممکن قرار داده ؛ دوربین را به سمت صحنه هدف گرفته و عکس می گیرند .

زیرا تصور می کنند با قرار دادن تمام زیبایی صحنه ؛ یک کادر بندی بی نظیر ایجاد کرده اند .

در شرایطی که از یک منظره طبیعی ؛ کهکشان راه شیری و یا هر صحنه دیگری در طبیعت عکاسی می کنید ؛

این نکته می تواند درست باشد اما در هر صورت ؛ تمام کادر صحنه ممکن است

برخی از عوامل حواس پرت کن را نیز در درون خود داشته باشد که این نکته ممکن است همیشه مد نظر عکاس نباشد .

برای دور کردن عوامل حواس پرت کن از کادر تصویر ؛ یک لنز واید انگل گزینه چندان مناسبی به نظر نمی رسد .

اما از سوی دیگر ؛ لنز  های زوم و لنز های تله فتو ؛ امکان جدا سازی سوژه از پس زمینه را به خوبی به وجود آورده

و عوامل اضافی را از کادر تصویر دور می کنند .

اعوجاج در پرسپکتیو

در زمان استفاده از یک لنز واید انگل ؛ نزدیک شدن به سوژه موجب اغراق در قسمت های نزدیکتر به دوربین خواهد شد .

این نکته تقریبا در تمامی لنز ها دیده می شود اما در زمان استفاده از یک لنز واید انگل اعوجاج در پرسپکتیو به میزان بیشتری دیده خواهد شد .

بسیاری از عکاسان از اعوجاج پرسپکتیو به صورت خلاقانه در خدمت کادر بندی و ترکیب بندی خود استفاده می کنند

اما در بسیاری از موارد ؛ این حالت ممکن است موجب برهم خوردن حالت های اصلی سوژه شود .

عکاسی روی دست

یک نکته نهایی در رابطه با لنز های واید انگل آن است که این لنز ها در زمان عکاسی با دوربین روی دست ؛

تصویر شارپ تر و بدون لرزش را ارایه می دهند . لنز  های تله فتو در حالت تله کامل لرزش  های شدیدی را در تصویر به وجود می آورند

و در صورت عکاسی با دوربین روی دست ؛ این امر موجب از دست رفتن مقدار زیادی از جزئیات تصویر می شود .

با یک لنز واید انگل , سرعت شاتر کند در حالت دوربین روی دست را به راحتی می توان استفاده نمود .