کنترل دوربین

اصول اولیه دوربین SLR دیجیتال خود را بیاموزید

1 - کنترل دوربین

2 - حسگر تصویری

از زمان طلوع عکاسی ، دوربین ها تصاویر را روی صفحات شیشه ای و یا فیلم ضبط و ذخیره می کنند. امروزه ، دوربین های

دیجیتال تصاویر را بر روی یک تکه تکنولوژی - حسگر تصویر ضبط می کنند. سنسور تصویر از میلیون ها فوتودایود حساس به نور

تنظیم شده بر روی یک شبکه ساخته شده است ، که در آن هر فوتودایود قسمت کوچکی از تصویر را به عنوان یک عددی عددی

که مطابق با یک سطح روشنایی خاص است ، ثبت می کند ، که سپس برای ایجاد تصویر شما استفاده می شود. سنسورهای

تصویر ، چه CCD یا CMOS ، از دوربین به دوربین دیگر متفاوت هستند اما در اصل یکسان هستند و تعداد خرید مگاپیکسلی نباید

هنگام خرید دوربین اولویت در فرایند تصمیم گیری باشد. چرا؟ زیرا در واقع اندازه سنسور از تعداد مگاپیکسل ها مهمتر است.

3 - لنز دوربین

لنز یک جزء نوری است که از شیشه ، پلاستیک با کیفیت بالا یا سرامیک ساخته شده است و نور را ضبط می کند و آن را در

نقطه ای از تمرکز در صفحه مات که از لنزهای میعان کننده داخل دوربین عبور می کند مونتاژ می کند. اگر به دنبال سهولت در

هندلینگ هستید ، می توانید با لنزهای ثابت به دوربین های عکاسی اشاره کنید. اما اگر نگران کیفیت تصویر هستید ، باید در

یک دوربین دیجیتال SLR (DSLR) با لنزهای قابل تعویض سرمایه گذاری کنید. لنزهای قابل تعویض به شما امکان می دهند کنترل

بسیار بیشتری از تصاویر خود داشته باشید و بسیار خلاقانه تر از آنچه که می توانید با یک دوربین عکاسی باشید. در کل ،

دوربین های DSLR عکسی حرفه ای تر تولید می کنند.

4 - حالت های دوربین

دوربین های DSLR مجهز به انواع حالت عکسبرداری هستند که باعث افزایش تصمیم گیری خودکار دوربین می شوند.

خوشبختانه این دوربین ها دارای حالت های نیمه اتوماتیک و دستی نیز هستند که کنترل بیشتری را برای استفاده های فنی و

خلاقانه تر در اختیار شما قرار می دهد. در حالت PROGRAM ، دوربین میزان نوردهی را تعیین می کند ، اما کاربر می تواند تعادل

رنگ سفید ، ISO ، فوکوس و اندازه گیری را تنظیم کند. دو حالت نیمه اتوماتیک وجود دارد: 1) اولویت شاتر (TV) جایی است که

کاربر سرعت شاتر را تعیین می کند و دوربین دیافراگم را تعیین می کند. اولویت شاتر اجازه می دهد تا کاربر کنترل کند که چگونه

"عمل" گرفته شده است. 2) اولویت دیافراگم (Av) در جایی که کاربر دیافراگم را انتخاب می کند و دوربین سرعت شاتر را تعیین

می کند. اولویت دیافراگم به کاربر اجازه می دهد تا عمق میدان را کنترل کند.

5 - ساخته شده در Flash

فلاش داخلی با هر دوربین دیجیتال ارائه شده است. رایانه دوربین با توجه به سیستم های اندازه گیری ، فوکوس و زوم ، نیاز به

فلش را تعیین می کند. در دوربین های جمع و جور فلاش داخلی باعث می شود تا همگام سازی کامل با دیافراگم خاموش شود

، اما کنترل زمان و شدت فلاش کار سختی است. این می تواند منجر به عکس های شسته شده شود. DSLR ها دارای

فلاشهای پاپ آپ هستند که می توانند به روشهای مختلفی کنترل شوند تا بتوانند با کرکره همگام شوند یا پشت کرکره بکشند.

علاوه بر این ، شدت را می توان مطابق با نور کلی صحنه دستکاری کرد. دوربین های DSLR امکان استفاده دلپذیر و هنری از

فلاش را فراهم می کنند.

6 - سیستم مشاهده

بیشتر دوربین های دیجیتال دارای دو سیستم مشاهده - منظره یاب نوری و منظره یاب الکترونیکی هستند. در حالی که هر دو

سیستم به شما نشان می دهد که لنزها چه می بینند ، منظره یاب الکترونیکی می تواند چیزهای دیگری را در مورد ماهیت

تصویر دیجیتالی شما برای شما تعریف کند. یکی از مناطقی که منظره یاب الکترونیکی در آن برتر است ، در تعیین تعادل رنگ

است. منظره یاب الکترونیکی می تواند نشان دهد که مکانهای برجسته در چه مواردی هستند (و در صورت نیاز به جبران آن).

نکته جالب این است که شما این امر را در زمان واقعی مشاهده خواهید کرد. منظره یاب نوری شما را مستقیماً درون دنیای

مکانیکی دوربین قرار می دهد و تمایل دارد که شاید حس بهتری از این ترکیب داشته باشید زیرا دقیقاً همان چیزی را مشاهده

می کنید که لنز مشاهده می کند ، نه تقریب الکترونیکی.