داستان های تصویری در پرتره

اگر احساس می کنید که پرتره های شما فاقد فاکتور "wow" هستند یا بینندگان شما هیجان و احساس شما هنگام ساخت

تصویر را احساس نمی کنند ، کافی است فقط به جای گفتن یک داستان ، وضعیت را نشان دهید. نمایش چیزی که اتفاق افتاده

ممکن است کار را برای یک عکاس خبری انجام دهد. اما برای بقیه ما ، معمولاً باعث می شود تصاویر کسل کننده شود. بینندگان

امروز هر روز با تصاویر بمباران می شوند - آنها چیزی بیش از مستندات خالص شخصی که شما دیدید می خواهند. آنها یک تجربه

می خواهند ، آنها می خواهند شما داستانی را برای آنها بگویید.

مرحله 1: یاد بگیرید که گوش دهید

یک پرتره عالی گرفته نمی شود ، معمولاً داده می شود. می توانم بگویم که بیشتر پرتره هایم نتیجه همکاری بین دو نفر است.

یکی مقابل لنز و دیگری در پشت آن است. قبل از تمرکز بر غلبه بر ترس مشترک از نزدیک شدن به افراد غریبه (مرحله دوم در

این مقاله) ، می خواهم مزایای بسیاری از ایجاد یک پرتره با سوژه ("سوژه" - کلمه ای که از آن متنفرم) آگاهی و همکاری را بیان

کنم. این موضوع نه تنها به شما امکان می دهد تا اجزای تصویر مانند نور و ترکیب را کنترل کنید ، صحبت کردن با سوژه اغلب به

شما امکان می دهد داستانی را بشنوید که به شما الهام می دهد از یک پرتره عالی عکس بگیرید - این داستان سوژه

شماست. ایجاد یک پرتره داستانی پس از شنیدن داستان سوژه بسیار ساده تر از این است که فقط با نگاه کردن به ظاهر او

انجام شود.

مرحله 2: غلبه بر ترس از نزدیک شدن به غریبه ها

برای بیشتر علاقه مندان به عکاسی ، این پیچیده ترین مسئله است - نزدیک شدن به افراد غریبه. بسیاری از دلهره ها وجود

دارد: ترس از صدمه دیدن یا صدمه زدن به شخص دیگری و عباراتی مانند "من احساس راحتی نمی کنم" یا "نمی خواهم به

حریم شخصی او وارد شوم" در این شرایط رایج است.

ناراحتی معمولاً ما را به سمت انتخاب یکی از این دو گزینه سوق می دهد:

گرفتن عکس از فاصله

منصرف شدن از عکس گرفتن

بسیاری از دانشجویان من اظهار داشتند که سالهاست که به خودشان می گویند که چقدر از چشم انداز و عکاسی از طبیعت

خوششان می آید ، و از برخی تصاویر پرتره خوششان نمی آید ، در حالی که در اعماق خانه هستند ، ساخت پرتره آنها را بیش

از هر زمینه عکاسی دیگر جلب کرده است.

بنابراین چگونه باید اولین قدم برای غلبه بر این ترس بردارید؟ خود را نسبت به دیگران متوقف کنید. این واقعیت که وقتی عکس

شما در حال گرفتن است آن را خیلی دوست دارید به معنای چیزی در مورد شخص مقابل شما نیست. شما باید تصمیم گیری را

برای طرف مقابل متوقف کنید و به او فرصتی دهید که برای خود تصمیم بگیرد. چطور؟ با پرسیدن "آقا / خانم ، من عاشق عکس

هستم ، و دوست دارم از شما عکس بگیرم ، و اگر دوست دارید ، دوست دارم آن را از طریق ایمیل برای شما ارسال کنم". اگر

در یک کشور خارجی هستید و زبان مانعی است برای برقراری ارتباط ، بلند کردن دوربین و لبخند زدن ممکن است شروع ارتباط

گیری را انجام دهد.

احتمالا تعجب خواهید کرد که با این تکنیک ، در بیشتر موارد ، پاسخ "بله" دریافت خواهید کرد. همچنین باید به خاطر داشته

باشید که در صورت شنیدن پاسخ "نه" ، این نتیجه منفی (در بیشتر موارد) تقصیر شما نیست و شما باید به سراغ سوژه بعدی

بروید.

الان می دانم که شما باید چه فکری کنید - اما اگر بروم و به موضوع خود نزدیک شوم ، خودمختاری کجاست ، اصالت آن لحظه

کجاست؟ این یک سوال عالی است! با این حال ، با تجربه شخصی ای که خودم دارم ، این هم بهانه‌ای است که به خودمان می

گوییم از قدم اول خودداری کنید ، همانطور که در بالا توضیح داده شد. بنابراین در حالی که من واقعاً معتقدم که با نزدیک شدن به

موضوع می توان لحظات عکاسی خوبی به صورت خودجوش حاصل کرد ، با اولین قدم همانطور که در بالا توضیح داده شد ،

شروع کنید و باعث برهم زدن افکار خود در مورد خودانگیختگی یا اصالت شوید. خواهید فهمید که حتی ثبت آن تصاویر ساده ،

چشم به لنز ، عکس های پرتره مانند ID ، هم تمرین و مهارت می خواهند.

مرحله 3: گفتن یک داستان با پرتره های شما

داستان چیست؟ در ابتدایی ترین شکل ، یک داستان گزارشی از وقایع توالی است. بنابراین چگونه در جهان می توانید توالی

وقایع را در یک قاب ایجاد کنید؟ شما نمی توانید! شما نمی توانید یک داستان را در یک تصویر بگویید زیرا این داستان در جایی

دیگر ایجاد می شود: در ذهن بیننده. تصویر شما باید قطعه ای از یک داستان باشد که بیننده شما را وادار به پر کردن شکاف ها

و تصور بقیه کند.

بنابراین ، در حالی که روش های بسیاری برای تحریک بیننده برای تفکر وجود دارد ، یکی از موثرترین راه ها وجود خلاء اطلاعات

است. من معتقدم که یک پرتره خوب سؤالات بیشتری را ایجاد می کند تا جواب های بیشتر! 

شاید مطالعه مقاله «تنظیمات دوربین توصیه شده برای عکاسی پرتره» برایتان جالب باشد.