فاصله کانونی در عکاسی چیست؟

بسیاری از عکاسان مفهوم فاصله کانونی را به اشتباه درک می کنند. برخلاف تصور برخی افراد ، فاصله کانونی یک لنز ، ابعاد

بدنی لنز نیست و ارتباطی با اندازه کلی آن ندارد. خب، پس چیه؟ در این مقاله ، من به این سؤال پاسخ خواهم داد و در مورد

چگونگی تصمیم گیری برای تعیین فاصله کانونی برای سبک عکاسی شما ، بحث خواهم کرد.

تعریف طول کانونی

بدون وارد شدن به بحث در مورد فیزیک عمیق ، فاصله کانونی یک لنز یک ویژگی نوری لنزها است. این فاصله ، در میلی متر ،

بین مرکز نوری لنز و سنسور دوربین (یا صفحه فیلم) را اندازه گیری می کند. با دوربین متمرکز به بی نهایت مشخص می شود.

لنزها با توجه به فاصله کانونی آنها مشخص شده اند و می توانید این اطلاعات را در هر بشکه لنز پیدا کنید. به عنوان مثال ، لنز

50 میلی متر دارای فاصله کانونی 50 میلی متر است.

در تعریف طول کانونی ، من به "مرکز نوری" لنز اشاره کردم. شاید تعجب کنید که این چیست؟ خوب ، لنز دوربین از یک قطعه

شیشه ساخته نشده است. در عوض ، این ترکیبی از عناصر لنز و گروه های عناصر است. این ترکیبات به تمرکز نور و کاهش

تحریف ها کمک می کند. محلی که تمام اشعه های نور برای ایجاد یک تصویر تیز همگرا می شوند به عنوان مرکز نوری لنز

شناخته می شوند.

فاصله کانونی یک خاصیت لنز است ، نه دوربین. منظور من این است که لنز 50 میلی متر ، لنز 50 میلی متر است ، صرف نظر از

اینکه روی یک قاب کامل ، سنسور برش خورده یا دوربین با فرمت متوسط ​​باشد. با این حال ، اندازه سنسور در میدان دید لنز /

دوربین نقش دارد ، اما بیشتر در مورد این در یک دقیقه.

موارد مهم

در حالی که تعریف طول کانونی ممکن است برای بعضی از افراد به عنوان عکاسان مرتبط باشد ، این چیزی نیست که شما

بخاطر بسپارید. آنچه مهمتر از آن است که درک کنیم این است که فاصله کانونی به ما چه می گوید. فاصله کانونی زاویه دید یک

لنز را توصیف می کند. یعنی چقدر صحنه قبل از ما لنز را ضبط می کند. و علاوه بر این ، چقدر سوژه های بزرگ درون قاب ظاهر

می شوند. هرچه فاصله کانونی یک لنز بیشتر باشد ، زاویه دید آن نیز باریک تر است. سوژه ها با استفاده از لنزهای با فاصله

کانونی طولانی تر از آنچه که آنها با چشم ما مشاهده می کنند بزرگتر به نظر می رسند از طرف دیگر ، لنزهایی با فاصله کانونی

کوتاه از زاویه دید بسیار وسیع تری برخوردار هستند. بنابراین عناصر در این قاب نسبت به چشم ما بسیار کوچکتر به نظر می

رسند.

نگاهی به این طرح مصور بیندازید. طبق گفته نیکون ، لنزهای 500 میلیمتری f / 5.6 آن دارای زاویه دید 5 درجه است ، در حالی

که لنزهای 50 میلیمتری f / 1.4 آن دارای زاویه دید 46 درجه است . و در آخر اینکه لنزهای 20 میلیمتری f / 1.8 آن دارای زاویه

دید 94 درجه است . همانطور که مشاهده می کنید ، لنزهای 500 میلیمتری طولانی تر ، برشی بسیار نازک تر از صحنه را به

خود اختصاص می دهند. در نتیجه ، تنها بخشی از یک قایق منفرد در ضرب گلوله ضبط می شود. از طرف دیگر ، لنزهای 50 میلی

متر از زاویه دید وسیع تری برخوردار هستند. با قرار گرفتن در همان مکان ، می توانید بخش بسیار وسیعی از صحنه را ضبط کنید

، از جمله چندین قایق و بیشتر سنگهای دوردست. با این حال ، با لنزهای 20 میلی متر ، می توانید کل صحنه را در یک قاب

واحد ضبط کنید.

در سفر اخیر به دریاچه تاهو ، در هنگام کوهنوردی ، به دو صخره صعود کننده برخورد کردم. اگرچه دوربینم را در سه پایه نداشتم

، اما من بر روی صخره ها نشسته بودم و هر چهار عکس را از همان نقطه ضبط کردم. هنگام بزرگنمایی در کوهنورد توجه کنید

که تصاویر من در صحنه باریک می شوند. در فاصله کانونی 25 میلی متر ، به سختی می توانید مردان را مورد توجه قرار دهید. از

طرف دیگر ، در 140 میلی متر می توانید این عبارت را روی صورت کوهنورد مشاهده کنید. اتفاقاً ، او قبل از اینکه دست خود را از

دست بدهد ، موفق به صعود از چهره 3 متری دیگر شد ، سنگها را صاف کرد و با خیال راحت دفع کرد و به زمین برگشت!

میدان دید و طول کانونی معادل

اصطلاحات "زاویه دید" و "میدان دید" معمولاً به طور متناوب مورد استفاده قرار می گیرند. با این حال ، همانطور که در بالا گفتم ،

زاویه دید یک ویژگی نوری لنز است. بدون توجه به اینکه از چه نوع دوربین استفاده می شود ، تغییر نمی کند. از طرف دیگر ،

میدان دید نتیجه ترکیبی از لنز / دوربین است. میدان دید نه تنها به فاصله کانونی لنز بلکه به اندازه سنسور دوربین نیز بستگی

دارد.

یک دوربین فریم کامل دارای سنسوری است به همان اندازه فیلم 35 میلی متر منفی (36 میلی متر در 24 میلی متر). با این

حال ، دوربین های دیجیتال امروزه بسته به نوع سازنده و مدل دوربین ، از سنسورهای متنوع و متنوعی برخوردار هستند.

سنسورهای کوچکتر از فریم کامل ، سنسورهای برش خورده در نظر گرفته می شوند. این اصطلاح از آنجا ناشی می شود که

این سنسورهای کوچکتر صحنه کمتری را مشاهده می کنند ، به روشی مشابه آنچه که یک تصویر انجام می دهد.

عبارت "فاصله کانونی مؤثر" (همچنین به عنوان فاصله کانونی معادل 35 میلی متر نیز شناخته می شود) برای برابر کردن آنچه

لنز در حسگر 35 میلی متر ضبط می کند استفاده می شود. از آنجا که بیشتر افراد عادت دارند با دوربین های فیلمبرداری 35

میلیمتری کار کنند ، حداقل آنهایی که ما با چند مو خاکستری هستیم ، فرمت کامل فریم به عنوان استاندارد تصویب شد. فاصله

کانونی معادل ، فاصله کانونی یک لنز را که باید برای گرفتن یک دوربین کاملاً فریم در نظر بگیرید ، همانطور که یک لنز مشخص در

دوربین سنسور برش خورده است ، توصیف می کند. این جایی است که عوامل زراعی به مرحله اجرا در می آیند. فاصله کانونی

معادل با ضرب کردن فاصله کانونی لنزها توسط ضریب محصول دوربین بدون قاب کامل پیدا می شود. برای نیکون ، دوربین های

DX آن دارای ضریب برداشت 1.5 است. دوربین های EF-S کانن دارای فاکتورهای محصول 1.6 هستند. علاوه بر این ، دوربین های

میکرو چهار سوم دارای ضریب محصول 2.0 ،

این تصویر زیر با یک لنز 24-70 میلی متر f / 2.8 در 44 میلی متر در قاب کامل من Nikon D800 گرفته شده است. اگر من این لنز

دقیق را در همان بزرگنمایی روی Nikon D500 (سنسور برش) خود قرار داده بودم ، باز هم این لنز 24-70 میلی متر با 44 میلی

متر است. با این وجود ، کاهش میدان دید - با توجه به دوربین حسگر برش خورده - همان منطقه را مشاهده نمی کند. در این

شرایط ، من فقط آنچه را که با رنگ قرمز مشخص شده است ، ضبط می کنم. فاصله کانونی من در D500 44 میلی متر x 1.5 یا

66 میلی متر خواهد بود. به عبارت دیگر ، اگر می خواستم آنچه را که به رنگ قرمز در D800 نشان داده شده است ، ضبط کنم ،

می بایست لنزهایی را با فاصله کانونی 66 میلی متر قرار دهم. البته می توانم لنزهای 24-70 میلی مترم را از 44 به 66 میلی

متر زوم کنم.

طبقه بندی طول های کانونی

لنزهای دوربین بسته به فاصله کانونی معادل آنها به پنج دسته توصیفی طبقه بندی می شوند. لنزهای با زاویه دید فوق العاده از

نظر فاصله کانونی کمتر از 24 میلی متر هستند. آنها نماهای بسیار گسترده ای را ضبط می کنند. با این حال ، به همین دلیل ،

آنها اغلب دیدگاه تحریف شده ای از جهان ارائه می دهند. آنها لنزهای سرگرم کننده ای هستند که از آنها استفاده می کنند و

حداقل فاصله فوکوس بسیار نزدیک و عمق وسیعی از میدان دارند. اگر از فضای داخلی عکس می گیرید ، این لنزها ارزش خرید

در کیف شما را دارند.

لنزهای زاویه دید گسترده دارای فاصله کانونی معادل در محدوده 24 میلی متر تا 35 میلی متر هستند. این لنزها هنوز در نمای

گسترده ای قرار دارند و اغلب توسط عکاسان منظره و معماری مورد استفاده قرار می گیرند. هنگامی که از لنزهای وسیع

استفاده می کنید ، ایده خوبی است که سعی کنید علاقه خاصی به پیش زمینه داشته باشید. این به عکس های شما حس

مقیاس می بخشد و به هدایت بینندگان به تصویر شما کمک می کند. از آنجا که این لنزها دارای عمق میدان بسیار بزرگی

هستند ، به راحتی می توان هر دو شیء نزدیک و دور را با تمرکز تیز قرار داد.

لنزهای استاندارد دارای فاصله کانونی بین 35 و 70 میلی متر هستند. آنها جهان را به روشی بسیار شبیه به چشمان ما می

بینند. آنها باعث تحریف حداقل می شوند ، بنابراین مورد علاقه عکاسان پرتره است. یکی دیگر از ویژگی های لنزهای موجود در

این محدوده کانونی ، توانایی آنها در جدا کردن یک سوژه از پس زمینه آن با استفاده از عمق بسیار کم عمق میدان نسبت به

لنزهای زاویه باز است.

فاصله کانونی بین 70 تا 300 میلی متر لنزهای تله فوتو در نظر گرفته شده است . آنها به طور مرتب توسط عکاسان حیات وحش

برای نزدیک شدن به سوژه های خود استفاده می شوند بدون اینکه دیده شوند. این لنزها حتی در دیافراگم های کوچک دارای

عمق میدان کمتری هستند ، بنابراین دستیابی به تمرکز شدید بسیار مهم است.

لنزهای سوپر تله فوتو دارای فاصله کانونی بیش از 300 میلی متر هستند. آنها اغلب برای عکاسی از پرندگان و دیگر موضوعات

کوچک از راه دور استفاده می شوند. این لنزها می توانند بسیار بزرگ و سنگین باشند و ممکن است نیاز به استفاده از سه پایه

برای پشتیبانی از آنها باشد. آنها همچنین بسیار گران هستند! لنز AF-S NIKKOR 800mm f / 5.6E FL ED VR نیکون 16300 دلار

در زمان نوشتن این مقاله است! خوشبختانه اکنون گزینه های بسیار ارزان تری وجود دارد که به عکاسانی که دارای کتاب های

جیبی معمولی هستند ، اجازه می دهند تا به عکاسی پرنده بپردازند!

باز هم ، تمام اعدادی که من فقط ذکر کردم به صورت کاملاً فریم هستند. اگر دوربینی با سنسور برش دارید ، باید با تقسیم این

اعداد به 1.5 ، 2 ، یا هر آنچه که محصول محصول شما باشد ، فاصله کانونی معادل آن را پیدا کنید.

Zooms vs Prime؟

لنزهای اصلی دارای فاصله کانونی منفرد و ثابت هستند. از طرف دیگر یک لنز زوم دارای فاصله کانونی متغیر است. برخی از

لنزهای بزرگنمایی محبوب شامل 16-35 میلی متر ، 24-70 میلی متر و 70-200 میلی متر است. یک لنز عالی برای مسافرت

عکسی است که دامنه وسیع و تله فوتو مانند لنز 18-200 میلی متر را در بر می گیرد. مزیت اینجاست که شما مجبور نیستید

تعداد زیادی لنز را با خود حمل کنید ، یا لنزها را تغییر دهید تا از قسمتهای دیدنی و کلوزآپ های بزرگ معماری عکس بگیرید.

هر چند روند نزولی برای زوم وجود دارد: آنها غالباً به اندازه اعداد تیز نوری نیستند. اگرچه این شکاف با تکنولوژی جدیدتر و بهتری

بسته می شود ، اما به ویژه هنگام برخورد با ابر لنزهایی مانند لنزهای 18-200 میلی متر ، هنوز وجود دارد. اشکال دیگر این

است که آنها تمایل دارند حداکثر دیافراگم باریک تری نسبت به لنزهای اصلی داشته باشند. در حالی که بالای زوم خط ممکن

است دیافراگم ثابت از f / 2.8 داشته باشد ، ابتکارات در فاصله کانونی مشابه ممکن است بسیار وسیع تر باز شوند و اغلب در

چندین توقف بیشتر نور قرار می گیرند. این می تواند در شرایط کم نور لنزهای اولیه مطلوب تر شود.

احتمالاً مطالعه مقاله «قاب بندی سوژه ها با عناصر طبیعی» نیز برایتان مفید خواهد بود.