مفهوم استاپ در عکاسی چیست؟

یکی از رایج ترین کلمات در هنگام تنظیمات دوربین استفاده از اصطلاح استاپ ( Stop ) باشد.

محاسبه استاپ ها ممکن است یکی از عواملی باشد که بسیاری از افراد را از وارد شدن به تنظیمات مود دستی دوربین برحذر می دارد به این علت بسیاری از هنرمندان عکاس تازه کار در زمان کار با دوربین زیاد تمایل به استفاده از محاسبات ریاضی نداشته باشند و در اکثر موارد این افراد ترجیح می دهند تا از عکاسی در حالت اتوماتیک دوربین خود لذت بیشتری به دست بیاورند.

البته در نظر گرفتن محاسبات پیچیده در اکثر مواقع مورد نیاز نمی باشد . به عنوان مثال حتی بسیاری از عکاسان حرفه ای نیز نسبت به محاسبه قانون مربع معکوس برای به دست آوردن مناسبترین اندازه دیافراگم در تنظیمات نوردهی به دوربین ؛ تمایلی نشان نمی دهند . در اینجا قصد نداریم مفاهیم پیچیده نحوه عملکرد استاپ ها ( گام های نوری ) را مورد اشاره قرار دهیم بلکه در عوض تلاش می کنیم تا شیوه های مناسب استفاده از این مفهوم در عکاسی را بیان کنیم .

یکی از عمده ترین دلایل برای پیچیده شدن مفهوم استاپ , وجود معانی و مفاهیم متعدد برای آن می باشد . البته این کلمه دارای معانی متعددی میباشد اما در هنر عکاسی و به طور ساده مقصود از به کار بردن این کلمه ؛ اشاره به موقعیت هایی می باشد که در آنها یک عدد یا یک تنظیم برای نوردهی به دوربین ارایه گر یک حالت دوبرابر شده و یا یک حالت نصف شده از تنظیمات نوردهی می باشد.

استاپ به چه معناست؟

یک استاپ به معنای یک حالت دوبرابر شده و یا یک حالت نصف شده می باشد و بنابرین یک استاپ افزایش به معنای دوبرابر شدن یک مقدار و یک استاپ کاهش به معنای نصف شدن یک مقدار می باشد . در این رابطه ؛ دو استاپ بیشتر شدن نور به معنای چهار برابر شدن مقدار نور خواهد بود . 3 استاپ کم شدن نور نیز به معنای یک هشتم شدن مقدار نور نسبت به وضعیت قبلی خواهد بود .

در دوربین های عکاسی سه عامل برای کنترل وضعیت نوردهی به دوربین وجود دارند که این سه عامل عبارتند از ایزو ، شاتر و دیافراگم . هر یک از این عوامل دارای اعداد و حالت های متفاوتی برای تنظیم شدن هستند اما یک نکته مشترک میان آنها این است که یک عدد افزایش یا کاهش دادن تنظیمات موجب دوبرابر شدن یا نصف شدن تنظیمات نوردهی به دوربین می شود . به خاطر داشتن این نکته موجب می شود تا مفهوم استاپ یا همان گام های نوری را به خوبی به ذهن بسپارید .

همانگونه که می دانیم ( ایزو ) بیان کننده حساسیت سنسور دوربین نسبت به نور می باشد و آنرا به صورت اعداد 100 و 200 و 400 و 800 و .... نشان می دهیم . چیدماان این اعداد را فراموش کنید اما همواره به خاطر داشته باشید که هر عدد افزایش دادن ایزو موجب 1 استاپ نوردهی بیشتر می شود .

سرعت شاتر نیز یکی از عوامل تاثیر گذار بر میزان گشودگی دیافراگم دوربین است و از این روی سرعت شاتر 1.30 دارای حالت دوبرابر نوردهی نسبت به سرعت شاتر 1.60 ثانیه است زیرا در این حالت دیافراگم دوربین دوبرابر بیشتر از حالت قبلی باز میباشد و بنابرین حجم نور بیشتری وارد دوربین می شود . در این شرایط 1.30 یک استاپ بالاتر از 1.60 است و 1.240 دارای حالت 4 استاپ پایین تر از 1.15 می باشد .

مقدار باز بودن دهانه دیافراگم نیز در حجم نور وارد شونده به درون دوربین تاثیر گذار است و به طور معمول آنرا به شکل f-stop نمایش می دهیم . اعداد تنظیم دهانه دیافراگ به شکل 1.4, 2, 2.8, 4, 5.6, 8, 11, 16, 22 بیان می شوند . در اینجا نیز به نحوه به دست آمدن و علت قرار گیری این اعداد در هر جایگاه کاری نداریم اما نکته مهم برای ما آن است که به خاطر داشته باشیم عدد 11 دارای دو استاپ نوردهی بالاتر نسبت به عدد 22 می باشد . و عدد 5.6 دارای حالت دو استاپ نوردهی کمتر نسبت به 1.4 می باشد .

تمامی این اعداد و تنظیمات در کنار هم استاپ ها یا گام های نوری در تنظیمات نوردهی در یک عکس را نمایش می دهند . یک عکس با ایزو 200 و سرعت شاتر 1.60 به همراه دیافراگم f8 گرفته شده و شما نیاز دارید تا یک عکس با 4 برابر نوردهی بالاتر به دست بیاورید . از این روی شما باید بدانید که برای به دست آوردن یک عکس با 4 برابر نوردهی بیشتر لازم است تا 2 استاپ تنظیمات نوردهی را افزایش دهید یعنی از ایزو 200 به ایزو 800 از سرعت شاتر 1.60 به سرعت 1.15 و از دیافراگم 8 به F4 دست پیدا کنید .