10نکته طلایی در عکاسی دیجیتال
1. رزولوشن عکس مناسب نیست!
قبل از این که دوربینی را خریداری کنید تصمیم بگیرید که چه کاری می‌خواهید با آن انجام دهید. اگر می خواهید به طور مرتب عکاسی کنید و مثل گذشته آنها را روی کاغذ چاپ کنید و البته اگر اندازه چاپ مطلوب شما بزرگتر از عکسهای معمولی ۱۰ در ۱۵ (اندازه معمول برای عکسهای خانوادگی) است، از خرید دوربینهایی با رزولوشن پایین خودداری کنید. کمی پول بیشتر خرج کنید اما دوربینی با حداقل ۵ مگاپیکسل تهیه کنید. مارک‌های معتبر این دوربینها در بازار ایران با قیمتی زیر ۱۵۰هزار تومان قابل خریداری است.
۲. رزولوشن دوربین کم نیست. انتخاب شما اشتباه است!
تمام دوربینهای دیجیتال ارزان قیمت به این علت که دارای حافظه کمی هستند برای ذخیره‌ی تصاویر بزرگ محدودیت دارند. علی‌رغم این که این دوربینها دارای دو یا چند حالت عکسبرداری مختلف(۱۲۰۰ در ۱۶۰۰–۱۲۸۰ در ۱۰۲۴–۶۴۰ در ۴۸۰ و غیره) هستند، اما معمولا پیش فرض کارخانه سازنده روی پایینترین اندازه عکسبرداری تنظیم شده است. اگر تصمیم دارید اولین عکسهای دیجیتالتان را از مراسم ازدواج نزدیکترین دوستان تهیه کنید فراموش نکنید این تنظیمات را تغییر دهید. عکسهای کوچک یادگاریهای خوبی نخواهند بود.
۳. در حساسترین لحظه میهمانی برق می‌رود!
بله به همین سادگی. دوربینهای دیجیتال هم مثل همه دستگاههای الکترونیک دیگر به انرژی برق احتیاج دارند. اما مصرف باتری آنها اصلا مثل دستگاههای دیگر الکتریکی نیست. مصرف انرژی آنها را تنها می‌توان با بخاریهای برقی مقایسه کرد. فراموش نکنید همیشه تعداد باتریهای همراهتان دو برابر چیزی باشد که حدس می‌زنید. اگر دوربینتان دارای باتریهای غیر تعویضی (مثل برخی از دوربینهای کامپکت مارک پولاروید) است حتما سیم شارژ آن را همراه خود ببرید. اگر هم از باطری‌های مخصوص روی خود دوربین استفاده می‌کنید، حتما شارژ آنها را چک کنید. ضمنا یادتان باشد که انرژی دوربینهای دیجیتال با باطری‌های قلمی عادی چندان دوام نمی‌آورد. بنابراین اگر دوربینتان از باطری قلمی استفاده می‌کند حتما از باطری‌های آلکالاین استفاده کنید.
۴. تنظیمات خود به خود ناپدید شدند!
در برخی دوربینها تعویض باتری دوربین موجب بازگشت تنظیمات دوربین (از قبیل تنظیمات رزولوشن، سرعت و یا دیافراگم دوربین) به حالت پیش‌فرض کارخانه می‌شود. همیشه قبل از ادامه عکسبرداری پس از تعویض دوربین، تنظیمات دوربینتان را بررسی کنید.
۵. چه صحنه‌های زیبایی بودند!
درست است که استفاده از رزولوشن بالا می‌تواند کیفیت چاپ تصاویر را بهبود بخشد، اما ممکن است همیشه تصاویرتان را چاپ نکنید. یک سفر یک روزه به نقاط دور افتاده دسترسی به کامپیوتر را منتفی می‌کند. تقریبا هیچ یک از دوربینهای معمولی بدون ارتباط با کامپیوتر امکان تغییر اندازه تصاویر را نمی‌دهند. بنابراین هرگز قبل از شروع سفر بالاترین رزولوشن را انتخاب نکنید. گاهی اوقات صحنه‌های نیامده زیباترند. مخصوصا اگر حافظه دوربینتان تمام شده باشد! یا حداقل یک کارت حافظه با گنجایش زیاد همراهتان ببرید.
۶. دوربینها چندان هم سریع نیستند.
دوربینها معمولا نمی‌توانند به همان سرعتی که شما دکمه شاتر را فشار می‌دهید عکس را ثبت و ذخیره کنند. هنگامی که با دوربین عکس می‌گیرید، تصویر قبل از ذخیره شدن مراحلی را طی می‌کند که ممکن است وقت‌گیر باشد (بسته به مدل دوربین شما). تمام دوربینهای دیجیتال دارای چراغی هستند که در زمان انجام عملیات آماده‌سازی روشن می‌شود و عموما تا قبل از خاموش شدن این چراغ اجازه انجام کاری را به شما نمی‌دهند. هرگز قبل از خاموش شدن این چراغ حافظه دوربین را بیرون نکشید. حتی اگر به علت اتمام حافظه در حال از دست دادن یک صحنه زیبا هستید. این کار نه تنها موجب از بین رفتن اطلاعات عکس گرفته شده می‌شود، بلکه در بسیاری موارد موجب ایجاد اشکالات سخت‌افزاری نیز می‌گردد. پس کمی صبر کنید.
۷. زبان دوربین!
بسیاری از دوربینهای موجود ساخت کشور‌های جنوب شرقی آسیا هستند. و مسلم است که در صورتی که دوربین شما دارای قابلیت انتخاب زبان باشد یکی از زبانهای موجود مربوط به کشور سازنده است. تقریبا هیچ یک از کاربران خانگی توانایی خواندن این زبانهای پیچیده‌ای را ندارند. هیچوقت (حتی برای تفریح) سعی نکنید استفاده از این زبانها را تجربه کنید. چرا که تغییر منوی تنظیمات به این زبان نه تنها موجب سردرگمی شما شده و زمان زیادی را برای برگشتن به موقعیت قبلی صرف می‌کند، بلکه در مواردی حتی ممکن است به حذف کردن ناخواسته عکسهای موجود در حافظه منجر شود. بنابراین فکر این تفریح را هم از سرتان بیرون کنید!
۸. از دست دادن صحنه!
اگر تا به حال با دوربینهای دیجیتال عکاسی نکرده اید احتمالا نمی‌دانید که تحمل فاصله زمانی بین فشردن دکمه شاتر و گرفتن تصویر چه قدر مشکل است. شما می‌خواهید از کسی در لحظه فوت کردن شمع تولدش عکس بگیرید. دکمه شاتر را در لحظه مناسب فشار می‌دهید و وقتی که عکس را می‌گیرید می‌بینید که در عکس، شمعها خاموش شده و دوستان در حال دست‌زدن هستند!
در بیشتر دوربینها طولانی‌ترین زمان تلف شده مربوط به فوکوس خودکار است. در صورتی که دوربینتان دارای قابلیت فوکوس دستی است حتما قبل از عکسبرداری آن را انتخاب کنید. همه دوربینها دارای یک شاتر دو‌مرحله‌ای هستند. بدین معنی که در مرحله اول فشردن شاتر فوکوس انجام می‌شود و در مرحله دوم عکس گرفته می‌شود. بهتر از قبل از گرفتن عکس کادر را تنظیم کرده و دکمه شاتر را تا نیمه فشار دهید تا عملیات فوکوس خودکار تمام شود. اگر دوربینتان هیچکدام از این قابلیتها را ندارد (مثل برخی از دوربینهای تلفن‌های همراه) سعی کنید به صورت تجربی فاصله میان زمان فشردن شاتر و زمان عکسبرداری را تخمین بزنید. ممکن است زحمت زیادی داشته باشد، اما ارزش صحنه از دست رفته بیشتر است.
۹. به کامپیوترتان اطمینان نکنید.
این تصور غلط که فتوشاپ (یا نرم‌افزار‌های ویرایش دیگر عکس) همه کار می‌کنند، موجب می‌شود بسیاری از صحنه‌های زیبا را از دست بدهید. حتی اگر کسانی باشند که بتوانند تصاویر شما را به بهترین وجه ویرایش کنند باز هم موجب صرف وقت و هزینه خواهد بود. یک تغییر کادر و یا تغییر موقعیت ساده می‌تواند زحمات بعدی شما را بسیار کم کند.
۱۰. باز هم این Ctrl+S لعنتی!
بدترین نوع اشتباه هنگامی رخ می‌دهد که تمام نکات بالا را رعایت کرده‌اید و آخرین مرحله کار یعنی ویرایش تصویر را انجام دادید. بسیاری از کاربران حرفه‌ای (از آنجا که به هیچ وجه احتمال بروز اشتباه را نمی‌دهند) بدون این که از عکسهای منتقل شده نسخه پشتیبان تهیه کنند، عمل ویرایش عکس را مستقیما روی فایل اصلی انجام می‌دهند و پس از ذخیره کردن متوجه می‌شوند که فایل اصلی را در اختیار ندارند. این نکته را فراموش نکنید که همیشه به فایل ویرایش نشده احتیاج پیدا خواهید کرد.
