تنظیمات دوربین توصیه شده برای عکاسی پرتره

عکس گرفتن از افراد می تواند برای یک عکاس آماتور چالش برانگیز باشد. همه از دیدن عکس های پرتره خوب چه از نظر

خانوادگی ، دوستان و چه فقط چهره ای جالب لذت می برند. و به عنوان عکاسان ، ما نیز از این که می توانیم به سرعت تصویر

بسازیم ، لذت می بریم ، به همین دلیل از وقتی که در عکس یا با تنظیمات دوربین اشتباه می رود ، متنفریم. با توجه به این نکته

، در اینجا نکات فنی برای کمک به شما در بهبود کیفیت عکاسی پرتره وجود دارد و از بهترین تنظیمات ممکن دوربین در طول

مسیر استفاده می کنید.

تنظیمات دوربین را انتخاب کنید تا نگاه سوژه تان تیز باشد

ما حواس پنجگانه (یا همینطور) داریم ، اما کسی که بیشتر از آن استفاده می کنیم ، دید ما است. این بدان معنی است که

چشمان یک عکس باید تیز باشد ، مهم نیست که چند نفر در آن قرار داشته باشند. در اینجا چند نکته برای اطمینان از تیز بودن

چشمان سوژه شما آورده شده است.

برای شروع ، دوست دارم از فوکوس خودکار تک نقطه ای استفاده کنم. حالت های "حدس زدن دوربین" مورد علاقه من نیستند

زیرا لزوماً تمرکز چشم را قفل نمی کنند. شما می خواهید از یک نقطه واحد استفاده کنید و به نزدیکترین چشم متمرکز شوید.

فوکوس را قفل کرده و در صورت لزوم کمی از آن استفاده کنید تا قبل از عکسبرداری یک ترکیب دلپذیر دریافت کنید.

بعد از گرفتن چند عکس ، وضوح چشم را بررسی کنید. شما نمی توانید وضوح تصویر پیش فرض روی صفحه LCD را بررسی

کنید. از آنجا شروع کنید ، اما برای بررسی چشم ها از عملکرد بزرگنمایی استفاده کنید. اگر تیز نیست دوباره شلیک کنید. شما

باید با فوکوس کردن خود بازی کنید و شاید کتابچه راهنما را بخوانید تا نحوه استفاده از دوربین خود را بفهمید. مشکل عمیق تر

ممکن است مربوط به تنظیمات دوربین شما باشد ، که ممکن است برای عکاسی پرتره بهینه نباشد. در زیر ، من بعضی از این

تنظیمات را برای بهبود پرتره هایی که می گیرید ، پوشش خواهم داد.

سرعت شاتر برای عکاسی پرتره

تقریباً تعداد نامحدود راهنماهای راهنما در آنجا وجود دارد که حداقل آنها را در دست داشته باشید سرعت شاتر . اما فقط تعداد

کمی از این راهنماها می دانند که از یک فرد زنده عکس می گیرید که احتمالاً در حال حرکت است.

استفاده از پرینتر 50 میلی متر دلیل خوبی برای داشتن سرعت شاتر 1/60 ثانیه نیست. به احتمال زیاد شما باید برای خنثی

کردن برخی از حرکت سوژه خود ، سرعت شاتر را بالا ببرید. دریغ نکنید که تکنیک های مختلف را امتحان کنید. به خصوص اگر

چشم در عکس پرتره تیز نیست ، از سرعت شاتر سریعتر استفاده کنید (با فرض اینکه شما فوکوس را به درستی تنظیم کرده

اید). به عنوان مثال ، هنگام عکاسی از کودک به سرعت شاتر سریع نیاز خواهید داشت ، زیرا آنها دائماً با سرعتی بالاتر از

بزرگسالان در حال حرکت هستند. این یکی از چالش های شرکت عکاسی من ، NPM است ، جایی که ما عمدتا از کودکان

عکس می گیریم. سرعت شاتر سریعتر در خنثی کردن حرکت بی پایان آنها کمک می کند.

برای خنثی کردن این مسئله به ویژگی های فنی دوربین مانند تثبیت کننده نوری تصویر تکیه نکنید. تثبیت می تواند در کاهش

لرزش دست شما بسیار کمک کند ، اما هیچ کاری برای جلوگیری از تاری در موضوع شما نمی کند. این بدان معنا نیست که

شما باید تثبیت کننده تصویر را خاموش کنید ، اما این ویژگی به تنهایی برای تضمین عکس های پرتره تیز کافی نیست.

نکته ای برای عکسبرداری از پرتره در فضای باز

برای به دست آوردن بهترین عکسهای پرتره ممکن در خارج از منزل ، اغلب شما کم عمق می خواهید عمق و با زمینه تار و تار

(در مقابل عکس عکاسی پرتره استودیویی ، جایی که کمتر مورد نگرانی است) قرار دهید. چگونه می توان از عمق نازک میدان ،

که به عنوان اثر تمرکز کم عمق نیز شناخته می شود ، ضبط کرد؟

پاسخ ساده این است که شما باید از دیافراگم گسترده استفاده کنید . اگر تازه وارد عکاسی شده اید و نمی دانید از کجا شروع

کنید ، ممکن است در نظر بگیرید که دوربین خود را روی حالت افقی در شماره گیری حالت تنظیم کنید ، که این کار را برای شما

انجام می دهد. (به طور خاص ، از دیافراگم وسیع تر و سرعت شاتر سریع تر استفاده می کند و احتمال کمتری برای عکس های

مبهم و احتمال بالاتر از پس زمینه ای نرم و رویایی با بوکه زیبا به شما می دهد .)

عکاسان پیشرفته باید با روی آوردن به اولویت دیافراگم یا حالت دستی و تنظیم وسیعترین دیافراگم لنز یا چیزی نزدیک ، همان

کارها را انجام دهند. نتیجه ، بار دیگر ، رسیدن به عمق کم عمق میدان و ایجاد زمینه پریشانی کمتر است. این نکته ممکن است

ساده به نظر برسد ، اما اگر قبلاً آنرا انجام نمی دهید ، به آن ضربه بزنید. ممکن است متوجه شوید که باعث افزایش چشمگیر

زیبایی زیبایی تصاویر می شود ، زیرا توجه بینندگان را به موضوع اصلی معطوف می کند. اگرچه ، مانند همه موارد در عکاسی ،

روشی است که باید از آن استفاده کنید و همواره نمونه های ضد شماری نیز وجود دارد.

انتخاب فاصله کانونی مناسب

به نظر من لنز 50 میلی متری برای عکسهای نزدیک ایده آل نیست. وقتی به اندازه کافی نیمی از بدن یا قسمت جلوی سر

نزدیک هستید ، اغراق در چشم انداز باعث می شود بینی بزرگتر شود و بر عمق سوژه شما تأثیر بگذارد. لنز 50 میلیمتری برای

عکسهای گروهی و پرتره های تمام قد عالی است ، اما من برای پرتره یک فرد مجزا آن را انتخاب خوبی نمی دانم. (این طور

نیست که یک لنز 50 میلی متری هرگز کار نکند - اولین عکس را در این مقاله در نظر بگیرید - بلکه به سادگی این است که اگر

هدف شما یک نزدیکی چاپلوسی باشد ، مورد علاقه من نیست.)

از طرف دیگر لنزهای زوم تله شما یک انتخاب هوشمندانه است. با 100 میلی متر شروع کنید و تا فاصله کانونی طولانی تری کار

کنید. با ایستادن دورتر و دورتر ، که اغلب تملق به چهره دارد ، فشرده سازی پرسپکتیو دریافت خواهید کرد. همچنین فضای بین

شما و یک موضوع را افزایش می دهد ، و این باعث می شود مدل های غیر حرفه ای سهولت پیدا کند. هیچ لنز سمت راست

صورت آنها وجود ندارد. به خاطر داشته باشید که بسیاری از زوم های تله فوتو ساخته شده اند تا با قیمت پایین به فروش برسند

که هم خوب است و هم بد. از یک طرف ، این لنزها نسبتاً مقرون به صرفه هستند ، اما همچنین صحیح است که ممکن است

آنها حداکثر دیافراگم برابر با پریمر معادل را نداشته باشند.

برای تار کردن پس زمینه ، شما باید از طولانی ترین فاصله کانونی استفاده کنید ، تا حد ممکن به موضوع نزدیک باشید و لنزها را

به وسیع ترین دیافراگم تنظیم کنید. عکس گرفتن از یک عکس بزرگ از کودک با لنز اصلی 55-200 میلی متر در 200 میلی متر و f

/ 5.6 کاملاً امکان پذیر است. برای اطمینان از تیز بودن چشم ها ، دو بار چشم را بررسی کنید و - اگر نتوانید به سرعت کافی

شاتر را برای یخ زدگی تاری حرکت بدست آورید - سعی کنید ISO را بالا ببرید . شانس خوبی وجود دارد که دوربین شما نسبت

به آنچه فکر می کنید در کنترل نویز بهتر باشد.

تنظیمات دوربین عکاسی گروهی

عکس گرفتن از یک گروه می تواند چالش برانگیز باشد. کجا باید تمرکز کنید ، و چگونه باید عکس خود را قاب کنید؟ برای اهداف

خلاقانه ، می تواند خود را برای ایجاد این گروه یاری دهد ، بنابراین از اینكه خود آنها در كنار یكدیگر انتخاب كنند خودداری می

كنند. همچنین ، افراد معمولاً فضایی بین خودشان باقی می گذارند ، بنابراین آنها را مجبور به جمع شدن در کنار یکدیگر کنید.

اطمینان حاصل کنید که افراد در پشت سر خود را بین افراد جلو فشار می دهند (نه فقط بلندتر شوید). این امر نیاز به دیافراگم

کوچکتر را کاهش می دهد و باعث ایجاد عمق بیشتر انعطاف پذیری میدان می شود ، زیرا تمام سوژه های شما فاصله ای

مشابه با صفحه تمرکز شما دارند.

اکنون زمان استفاده از لنزهای 50 میلی متر است. این همان چیزی است که برای آن ساخته شده است. مگر در مواردی که

تمرین کافی برای درک کامل از عمق میدان سیستم داشته باشید ، مکان خوبی برای شروع این است که روی نزدیکترین چشم

نزدیکترین فرد گروه تمرکز کنید و با دیافراگم F / 8 شروع کنید. مطمئن باشید که سرعت شاتر مناسب را انتخاب می کنید ، که

ممکن است شما را در صورت بالا بردن سرعت شاتر باعث ایجاد تاری در ناخواسته شود.

با استفاده از عملکرد بزرگنمایی در بررسی تصویر ، یک تصویر بگیرید و آن را بررسی کنید تا وضوح کلی را ارزیابی کنید. اگر عمق

میدان شما ایده آل نیست ، تنظیمات لازم را در دیافراگم انجام دهید ، و عکس را دوباره بکشید. این ممکن است چند عکس

تست را بگیرد ، اما به زودی تنظیمات دوربین مناسب را خواهید داشت و می توانید کار واقعی را شروع کنید: همه را به این

ترتیب تبدیل کنید که خوشحال باشند که در عکس حضور دارند!

امیدوارم نکاتی در این مقاله به شما در انتخاب بهترین تنظیمات دوربین برای عکاسی پرتره کمک کند ، همه چیز را از سرعت

شاتر گرفته تا تکنیک فوکوس هر چه بهتر دریافت کنید. برای گرفتن عکس های عالی از افراد نیاز به تلاش دارد ، اما عکس ها و

خاطراتی که از شما گرفته می شود ، همه اینها را ارزشمند می کند.

شاید مطالعه مقاله «5 عنصر ترکیب در عکاسی» نیز برای شما مفید باشد.